Het was tijdens een fantastisch weekend met Anook. Madrid, voorjaar, elkaar, heerlijk eten, wandelen en kijken. Ik liep door het Museum National Thyssen-Bornemisza, waar je van hal naar hal chronologisch met hoogtepunten uit de kunst wordt geconfronteerd. Plots sta ik in een van die reusachtige ruimtes oog in oog met een nachtelijk landschap. Niet bijster kleurrijk, niet enorm groot. Er valt ook niet veel op te zien. Drie horizontale vlakken, doorbroken door een streep, een zestal puntjes.
Maar wat een werk! Wat een wereld wordt hier getoond. Wat een verhalen komen hier tot leven! Vanuit het niks doemt alles op. Het mysterie. Vanuit de kou wordt alles warm.
Hier wordt het leven en alle mogelijkheden die het biedt, gevierd!
Voor mij is dit werk uit 1886 van Darío de Regoyos y Valdés, dat nu al zo lang met me meereist, de quintessens van creativiteit.
